Josceline Bogaers is columniste van FoodPersonality en wisselt de Aan tafel- rubriek maandelijks met Evelyn Günther. Josceline interviewt managers uit de FMCG over hun visie op leiderschap, hun dromen en hun ergernissen. Dit keer: Harald Lek, Hoofd Inkoop Vers bij Makro.
"Voorheen was ik te veel bezig met de volgende stap."

Je koos destijds voor een technische studie. Waarom?
Mijn studie technische bedrijfskunde combineerde bedrijfskunde met techniek. Het is een studie voor bruggenbouwers: je leert te communiceren met technici, commercianten, financiële mensen en je leert de verschillende disciplines met elkaar te verbinden. In mijn functie binnen category management doe ik niet anders dan dat. Het is voor mij een goede keuze geweest en ik ben trots op mijn ingenieurstitel.
Ahold, Heineken, Metro; je hebt een interessante loopbaan, kun je aangeven waar je je keuzes op gebaseerd hebt?
In mijn studietijd kwam ik erachter dat ik de commerciële kant op wilde en met producten wilde werken. Mijn interesse ging hierbij vooral uit naar de leverancierskant. Tijdens mijn afstuderen kwam ik met supermarktorganisaties in contact en werd ik enthousiast om in de retail te gaan werken. Ik koos dus voor de retail en voor het traineeprogramma van Ahold, omdat ik daar dacht het meeste te kunnen leren. Ik was daarmee een van de eersten bij Ahold die aan de Universiteit Twente had gestudeerd. Na zes jaar retail wilde ik mijn horizon verbreden en de leverancierskant ervaren; ik ging werken bij Heineken. Na vijf jaar bij Heineken wist ik dat mijn hart meer bij de retail ligt, en dan met name food retail. Het is een andere tak van sport: je bent met veel categorieën bezig, met veel verschillende mensen en disciplines. En de retailer neemt de uiteindelijke beslissing over wat er op de winkelvloer gebeurt. Ieder moment van de dag kun je zien wat daar het resultaat van is. Je bent met de lange termijn bezig, maar ook met de dagelijkse operationele uitdagingen.
Na twee top-tienspelers naar Makro, vanwaar deze keuze?
Dat was een bewuste keuze. Ik wilde terug naar de food retail, maar wel bij een internationale speler. Na Ahold kom je dan al snel bij Makro uit. Na het vele reizen bij Heineken had ik wel de behoefte om in Nederland te beginnen; de komst van ons eerste kind speelde hierbij een belangrijke rol. Maar ik wilde de mogelijkheid op een buitenlandse plek wel openhouden. Boven alles wilde ik een uitdagende baan. Als je kijkt naar mijn huidige functie bij Makro, dan is dat zeker gelukt. De droom om in de toekomst naar het buitenland te gaan is er nog altijd, maar van een uitdagende baan in Nederland word ik zeker niet minder gelukkig. Makro heeft de charme van een grote, internationale multinational die overal ter wereld aanwezig is. In Nederland zijn we minder groot, hebben we de dynamiek van het ondernemen en krijg je de ruimte om het verschil te maken. Dat is erg leuk.
Makro verkeert momenteel in een veranderfase, wat moet er anders?
Makro is een merk dat iedereen gelukkig wel kent, vaak nog vanuit het verleden. We zijn onszelf nu opnieuw aan het uitvinden. Vroeger was je er trots op als je een Makro-pas had. Die magie willen we weer terug. We hebben een sterk merk, maar we moeten dat wel afstoffen en oppoetsen. In principe hebben we daarvoor alles in handen, maar er moet nog wel wat mee gebeuren. Tegen sollicitanten zeg ik ook: ‘Als je bij het gaafste merk van Nederland wilt werken, moet je niet naar Makro komen, maar als je Makro tot het gaafste merk van Nederland wil maken, dan kun je hier terecht.’ We zoeken ondernemende mensen. In het nieuwe Makro willen we meer op lokaal niveau het verschil maken en ondernemers inspireren. Als we onszelf klaar willen stomen voor de toekomst, moeten we een nieuwe weg inslaan. We willen onze oude vrienden binnenhalen en weer echt relevant zijn voor de ondernemers. Naast de invulling van hun professionele behoefte, willen we hun ook inspiratie bieden en een netwerk waarin ze zich met elkaar kunnen verbinden. Naast de plaats waar je producten kunt kopen, willen we dat Makro ook een ontmoetingsplek voor ondernemers wordt. We hoeven daar geen actieve rol in te spelen, maar we kunnen wel een platform bieden. Wij willen ook graag jonge aanwas van ondernemers die de Makro wellicht kennen van hun ouders. In Vianen, Nuth en Duiven slaat de nieuwe formule aan, dat gaat ook in Groningen en Breda gebeuren. Dat geeft nieuwe energie. Daarmee hebben we in een jaar tijd vijf van de zeventien vestigingen vernieuwd. En dat is pas het begin.
Hoe ben je als professional veranderd in de afgelopen jaren?
Ik houd mezelf voor dat je niet de eeuwige jonge hond kunt blijven. De rust die ik nu heb, is met de jaren gekomen, nu mijn vrouw en ik een gezin hebben gesticht. Ik ben nog steeds ambitieus en gedreven, maar ik ben er ook achter gekomen dat ik altijd gelukkig wil zijn met de baan die ik heb. Voorheen was ik te veel bezig met de volgende stap. Als je daar voortdurend mee bezig bent, geniet je niet van je huidige functie. Ik ga in ieder geval geen baan meer kiezen omwille van het uitzicht op de baan daarna.
Hoe ziet je privéleven eruit?
Ik ben getrouwd met Marcia en we hebben samen twee jonge kinderen van 3 en 1 jaar. Ze schelen nog geen anderhalf jaar, het zijn dus wel echt tropenjaren. Tegelijkertijd ben ik ambitieus, wil ik hard werken én wil ik een goede vader zijn en thuis alles meemaken. Sporten, daar heb ik wel een stap in teruggedaan. Ik deed aan triatlon en heb twee marathons gelopen. Nu ga ik wel een halve marathon lopen, maar het staat dus op een lager pitje. Het is allemaal te managen met de keuzes die we gemaakt hebben.
En hoe was je jeugd?
Ik kom uit een apart gezin, met een broer, een halfbroer en een halfzus. Mijn broer en ik kregen als eersten van de familie de mogelijkheid om te gaan studeren. Dat was geweldig en onze ouders waren daar erg trots op. Dat, in combinatie met mijn sportmentaliteit, zorgt ervoor dat ik graag wil winnen en het verschil wil maken. Die kans krijg ik nu bij Makro. Onder sollicitanten ben ik ook op zoek naar winnaars, naar mensen die aantoonbaar het verschil kunnen maken en niet alleen een goed verhaal hebben, maar ook een idee waar kunnen maken. Bij commercie word je altijd op resultaten afgerekend. Dat vind ik ook het leuke eraan. Ik vind dat mensen die dat goed doen, daarvoor beloond mogen worden en carrière mogen maken. Boven alles is winnen ook gewoon leuk. Ik ben competitief, maar wel vanuit een positieve achtergrond.
Wat zou jij nog moeten ontwikkelen om de volgende stap te kunnen zetten?
Ik ben ambitieus, enthousiast en gedreven. Dat zie je ook terug in mijn managementstijl. Maar dit kan voor sommigen ook soms confronterend en duwend zijn. Daar ben ik me van bewust en ik probeer die andere kant iets meer te ontwikkelen. Het gaat om de balans tussen blijven duwen – want dat is ook wel mijn kracht – en mensen meenemen en de relatie goed houden. Wat voor mij als manager belangrijk is, is dat je één of twee dingen heel goed kunt en je verder continu aan je eigen ontwikkeling als mens moet blijven werken. Zodat je uiteindelijk het beste in jouw eigen team naar boven kunt halen en deze mensen ook weer kunt laten groeien. Dat is precies mijn uitdaging, dat zou ik graag willen bereiken. En als dat goed gaat, komen er vanzelf kansen.
Vind je het belangrijk wat anderen van jou vinden?
Van een aantal personen vind ik dat inderdaad belangrijk. Maar ik hoef niet met iedereen bevriend te zijn. Dat is mijn stijl ook niet. Ik denk dat het goed is dat ik kritisch blijf en me niet volledig naar de cultuur van een bedrijf voeg. Dat is volgens mij ook wat Makro nu nodig heeft en waar voor mij kansen liggen.

