Interview met Eric Arnoldussen

Hoe gaat het met Upfield?
Heel goed. Bijna een jaar geleden, vorig jaar juli, is het bedrijf volledig losgekoppeld van Unilever en een nieuwe onderneming geworden. De organisatie is sindsdien aan het veranderen en er wordt volop geïnvesteerd. Een groot deel van het portfolio wordt geherlanceerd. Het voelt als een start-up, met die mentaliteit en sfeer.

Het voelt als een start-up: waar blijkt dat uit op de werkvloer?
Onze producten werden natuurlijk altijd al aan supermarkten verkocht en de merken van Upfield waren natuurlijk al bekend en groot. In die zin zijn we geen start-up. Maar dat gevoel zit ‘m in het feit dat we volop investeren in de inrichting van processen en systemen. Die moeten ons efficiënter, meer datagericht maken en we willen ook weer een stap verder met onze klantgerichtheid. Daarnaast zijn we druk bezig om talent aan te trekken en een bedrijfscultuur aan het ontwikkelen met verantwoordelijkheid.

Hoe vorm je zo’n cultuur?
Net als bij een start-up proberen we te garanderen dat Upfield de belofte van duurzame en winstgevende groei waarmaakt en dat we de beste mensen voor ons team aannemen. Mensen die ons enthousiasme delen en ook aan een betere, ‘plantaardige toekomst’ willen werken. Wij zoeken naar professionals die ‘ownership’ zoeken, verantwoordelijkheid willen nemen en snel resultaten kunnen leveren. Dit heeft tot nu toe bijgedragen aan de diversiteit van ons team en mijn werk bij Upfield leuker gemaakt.

Zijn jullie tevreden over de bedrijfsresultaten tot nu toe?
We merken dat consumenten heel goed reageren op onze visie om mensen gezonder en gelukkiger te maken met lekkere, plantaardige producten die ook nog eens goed zijn voor het milieu. Waar ons bedrijf sinds 1871 voor staat, daar zijn consumenten bekend mee. Wij willen er altijd voor zorgen dat ieder plantaardig product dat we maken een hoge kwaliteit en een goede smaak heeft, of je het product nu gebruikt als spread, om mee te bakken of te koken. Wij zijn de grootste plantaardige voedselproducent ter wereld en wij gaan ervoor zorgen dat onze visie werkelijkheid wordt. Upfield heeft ongeëvenaarde ervaring, expertise en kennis om een betere, plantaardige toekomst te bouwen. Bovendien zijn we nu volop met innovaties bezig om ons streven waar te maken. Zo is de hele range van Becel opnieuw gelanceerd, met honderd procent natuurlijke ingrediënten.

Dragen jullie dat ook uit?
Ja, we hebben een campagne lopen om consumenten te wijzen op het goede van plantaardig eten. Er hangen posters in bushokjes, er zijn abri’s, op tv hebben we commercials, en we promoten onze producten in de winkel. We willen dat consumenten weten dat onze producten worden gemaakt van drie soorten oliën, die alle drie goed en gezond zijn voor mensen én voor de planeet: zonnebloem-, koolzaad- en lijnzaadolie. Bij de productie van die olie is relatief weinig water nodig en ook het fysieke oppervlakte om de producten te maken is verhoudingsgewijs kleiner als je het met andere vetten vergelijkt. Daarnaast hebben we de markt echt mee. Zo’n 70 procent van de consumenten is flexitariër en maakt bewustere keuzes.

Jij komt van Procter & Gamble. Wat zijn de grootste verschillen met Upfield?
Bij Procter komt 95 procent van de mensen aan de onderkant binnen. Dat is hier echt anders. Ik vind dat interessant en ook inspirerend. Ik leer momenteel veel meer dan de laatste jaren bij Procter & Gamble. In een matrixorganisatie liggen je verantwoordelijkheden op het gebied van resultaat en verantwoordelijkheden toch anders. In een kleine organisatie zijn minder lagen en wordt het van je verwacht dat je direct ‘business levert’. Ik kan hier directe invloed uitoefenen op de doelstellingen en de cultuur. Je ziet bijna direct de invloed en resultaten van wat je doet en hebt meer ruimte om eigen ideeën uit te voeren en snel beslissingen te nemen. Maar er zijn ook veel overeenkomsten. Beide bedrijven werken data- en klantgericht.

Is er druk om snel te beslissen?
We zijn een performancegerichte organisatie, dat zit in de cultuur. Dat is ook inherent aan een start-up. We werken keihard en goede resultaten zijn essentieel. Maar snelheid speelt ook een rol. Gewoonlijk beslis je op basis van feiten en vaak pas als je honderd procent zeker weet dat iets gaat lukken. Nu is die verhouding 70%/30%. Je neemt iets meer risico en beslist voor 70 procent op data en voor 30 procent op gevoel. Alle data verzamelen kost vaak veel tijd. Als je deels op gevoel kunt beslissen, gaat dat dus sneller. Dan neem je op de koop toe dat je af en toe op je bek kunt gaan.

Hoe ziet de structuur van Upfield in Nederland eruit?
In Nederland werken ongeveer 60 personen die zich bezighouden met marketing, sales, logistiek en finance. We verhuizen na de zomer naar een nieuwe, inspirerende locatie boven de fabriek in Rotterdam. De zolder daar wordt nu omgebouwd  tot een moderne, open werkruimte met lange tafels, flexibele werkplekken, schommelstoelen en tafeltennistafels. Eigenlijk alles wat je bij een ‘foodie start-up’ zou verwachten. Dit weerspiegelt ook de gemene deler van ons kantoor, we zijn allemaal enthousiaste Upfielders. We zijn gepassioneerd over ons werk, de klant, en eten en willen dit enthousiasme met klanten delen via gezonde, plantaardige producten. Samenwerken binnen deze unieke groep mensen is een passie op zich.

Als alles organisatorisch nieuw is en er worden meteen resultaten geëist, dan zit daar een enorme druk op; veel en hard werken dus?
Ja. Toen ik hier begon, heb ik me erop ingesteld dat het een periode heel druk zou worden. Ik ben net begonnen bij Upfield, ik wil mezelf bewijzen en echt waarde toevoegen aan de organisatie. Ik streef ernaar de organisatie de komende jaren succesvol te maken. Fijn is wel dat ik nu met de fiets naar kantoor kan. In mijn vorige banen was ik veel van huis om te reizen. Als ik over de Maasboulevard fiets en het Blue Band-logo zie, dan vind ik dat mooi.

Waar komt die gedrevenheid vandaan?
Dat weet ik niet. Ik heb dat altijd gehad. Ik kan ook niet zomaar tv kijken, tenzij ik tegelijkertijd nog iets anders doe. Ik definieer elk jaar drie doelstellingen die ik wil bereiken. Eén op het vlak van gezin en familie, een sportieve uitdaging en een werkdoel. Soms is het vanwege de drukte lastig om ze alle drie te halen, maar daar heb ik inmiddels ook vrede mee. Maar toch bepaal ik dan wat ik uit het komende jaar wil halen. Sportief gezien kun je dan denken aan een marathon lopen, of aan een ‘Ironman’ deelnemen (een triatlonwedstrijd, red.). Privé en in mijn werk wil ik altijd iets bijdragen. Aan iets zinvols bouwen. Dat komt terug in alles wat ik doe.

Wat zoek jij in een baan?
Ik vind vijf dingen belangrijk. Het eerste is ontwikkeling; zowel van mezelf als van anderen. Het tweede is teamwork; echt samen werken, net als in een raceteam. Bij een pitstop is degene die de banden vervangt net zo belangrijk als de coureur. Derde punt is vertrouwen. Verantwoordelijkheid is het volgende. Ik verwacht dat iemand zijn werk doet alsof het voor zijn eigen bedrijf is. En tot slot: plezier.

Hoe maak jij je de organisatie eigen?
Door met iedereen te praten. Niet alleen over het bedrijf of vakinhoudelijk, maar ook om te weten wie er als persoon nou echt tegenover me zit. Kijken hoe we kunnen samenwerken. Ik zie mezelf als een gast in een nieuwe organisatie. Werken met mensen met een diverse achtergrond, daar wil ik van leren. Nieuwe perspectieven zien. Daar krijg ik energie van. Daarna wil ik invloed uitoefenen: ik wil zorgen dat dat de organisatie snel goed staat, dat de handel goed gaat.

Wat was je geworden als je een totaal andere richting had gekozen?
Waarschijnlijk ondernemer. Ik houd van ondernemen en de verantwoordelijkheid en vrijheid hebben om echt zelf iets te creëren en snel resultaat te zien. Maar ik vind anderen coachen ook interessant. Ik begeleid studenten van de Rotterdam School of Management en ik ben penningmeester van een buurtvereniging. Het leven draait niet alleen om werken. Je hebt zoveel rollen in je leven: als man, als vader, met vrienden, in de familie, in de buurt, op je werk. Maar de kernwaarden zijn voor mij altijd hetzelfde. Het leven gaat best snel, dus ik doe alles wat ik doe heel bewust.

Heb je een guilty pleasure?
Nou, ik hou graag controle. Ook over wat ik eet. Ik leef heel gezond. Natuurlijk hou ik ook wel van een gefrituurde snack en een drankje op z’n tijd, maar met mate. Of mijn dagelijkse blikje Coca-Cola Cherry.

Heb je nog persoonlijke doelen, een bucketlist…?
Ik heb best veel dingen van mijn lijst al gedaan, maar er staat ook nog voldoende op. Ik maak elk jaar een reis met mijn vader en broer en zoek jaarlijks mijn zus op, die in Maleisië woont. Ik heb mijn racelicentie gehaald, een marathon gelopen, mooie fietstochten gemaakt en ik heb leren kickboksen. Ik heb in het buitenland gewerkt en veel van de wereld gezien. En ik ben voor een nieuwe werkgever gaan werken. Dat laatste heeft nu mijn grote aandacht, naast het gezin. In de toekomst hoop ik nog met mijn gezin een paar maanden in een camper door Australië en Nieuw-Zeeland te reizen.